Ewout & Etienne

Terug naar de kranten.

EWOUT EN ETIENNE MOETEN SCHERPE VISIE KOESTEREN

Zwolle - Ewout en Etienne: Onze Vader. Gezien: Papenstraattheater zaterdag 12 maart.

Hun cabaretleventje ontwikkelt zich in razendsnel tempo. 'Maar groei is niet altijd positief. Denk aan kanker.' stellen Ewout en Etienne. Ze wonnen eerder het Zwols Studenten Cabaretfestival, ontvingen de publieksprijs op het Groninger Studentenfestival, werden tweede bij het Deltionfestival en staan binnenkort in de halve finale van het Amsterdams Kleinkunstfestival. Bovendien bestieren de jongens maandelijks een cabaretcafé in Zwolle.

De enigszins aanstellerige Etienne en de koelbloedige Ewout vormen een mooi koppel. Ze leggen hun vingers gretig op zere plekken. Gevoeligheden in de maatschappij, eigen zwakheden en die van collega-cabaretiers; het duo schuwt geen open wond. Mooi zijn de rake parodieën op Lebbis en Jansen, Hans Teeuwen en Youp. Evenals de 'achterlijke homo-imitatie' en het commentaar van Ewout op Etiennes nichterige 'kutcabaretliedje'.

Ewout - een boeiende kruising tussen Mr. Bean en Viggo Waas – haalt bovendien uit naar het incestueuze karakter van festivals 'terwijl Etienne drie juryleden pijpt'.

In Onze Vader zoeken de jongens nog naar de juiste vorm. Door de afwisseling in stijlen krijgen we een goed beeld van wat ze kunnen, maar het maakt het programma ook onevenwichtig. Het tweetal is sterk in de harde en actuele dialoog. De kampeerscène, Lord of the Rings-imitatie, het doktertje-spelen en de bunny-sketch zijn daarentegen theatraal krachtig. Ook Etiennes monoloogje als 'verdwaalde kogel' is een mooie vondst. De balletact is aardig, maar wordt bijzonder wanneer blijkt dat Etienne onder zijn tutuutje explosieven draagt. Etiennes panische angst voor improviseren - 'dat staat niet in het script!' - is een interessant gegeven dat nog absurder uitgewerkt mag worden.

Kortom, dit duo biedt genoeg mogelijkheden. Het ironische (non)verbale commentaar van Ewout maakt van Etienne net geen drakerige Wim Sonneveld-adept.

De terroristische aanslag op diens klassieker Het Dorp is dan ook een schot in de roos. Onze Vader is nog wat rommelig en kan theatraal stukken strakker. Maar alle festivals ten spijt, Ewout en Etienne mogen er zijn zolang zij hun vlijmscherpe visie koesteren.