door Marion Groenewoud
Zwolle - Ewout en Etienne: Onze Vader. Gezien: Papenstraattheater
zaterdag 12 maart.
Hun cabaretleventje ontwikkelt zich in razendsnel tempo. 'Maar groei
is niet altijd positief. Denk aan kanker.' stellen Ewout en Etienne.
Ze wonnen eerder het Zwols Studenten Cabaretfestival, ontvingen de
publieksprijs op het Groninger Studentenfestival, werden tweede bij
het Deltionfestival en staan binnenkort in de halve finale van het
Amsterdams Kleinkunstfestival. Bovendien bestieren de jongens
maandelijks een cabaretcafé in Zwolle.
De enigszins aanstellerige Etienne en de koelbloedige Ewout vormen een
mooi koppel. Ze leggen hun vingers gretig op zere plekken.
Gevoeligheden in de maatschappij, eigen zwakheden en die van
collega-cabaretiers; het duo schuwt geen open wond. Mooi zijn de rake
parodieën op Lebbis en Jansen, Hans Teeuwen en Youp. Evenals de
'achterlijke homo-imitatie' en het commentaar van Ewout op Etiennes
nichterige 'kutcabaretliedje'.
Ewout - een boeiende kruising tussen Mr. Bean en Viggo Waas – haalt
bovendien uit naar het incestueuze karakter van festivals 'terwijl
Etienne drie juryleden pijpt'.
In Onze Vader zoeken de jongens nog naar de juiste vorm. Door de
afwisseling in stijlen krijgen we een goed beeld van wat ze kunnen,
maar het maakt het programma ook onevenwichtig. Het tweetal is sterk
in de harde en actuele dialoog. De kampeerscène, Lord of the
Rings-imitatie, het doktertje-spelen en de bunny-sketch zijn
daarentegen theatraal krachtig. Ook Etiennes monoloogje als
'verdwaalde kogel' is een mooie vondst. De balletact is aardig, maar
wordt bijzonder wanneer blijkt dat Etienne onder zijn tutuutje
explosieven draagt. Etiennes panische angst voor improviseren - 'dat
staat niet in het script!' - is een interessant gegeven dat nog
absurder uitgewerkt mag worden.
Kortom, dit duo biedt genoeg mogelijkheden. Het ironische (non)verbale
commentaar van Ewout maakt van Etienne net geen drakerige Wim
Sonneveld-adept.
De terroristische aanslag op diens klassieker Het Dorp is dan ook een
schot in de roos. Onze Vader is nog wat rommelig en kan theatraal
stukken strakker. Maar alle festivals ten spijt, Ewout en Etienne
mogen er zijn zolang zij hun vlijmscherpe visie koesteren.